#54 Osobliwy dom pani Peregrine-Ransom Riggs

Życie Jacoba nie zapowiadało się ekscytująco. Pogodził się z myślą, że nigdy nie zostanie odkrywcą i nigdy nie będzie miał wielu przyjaciół. Ważne miejsce w jego życiu zajmował dziadek. To on najbardziej mu imponował i to on opowiadał mu najlepsze historie na dobranoc o pogodnym sierocińcu na walijskiej wysepce, ukrytym przed złem, wojną i potworami… Aż pewnego dnia dziadek Portman umarł w niejasnych okolicznościach. I wtedy wszystko się zaczęło…

Jacob wyrusza na odciętą od świata wyspę, by zgłębić jej tajemnice. Czy zmierzy się z potworami ze swoich snów? Czy osobliwe dzieci ze starych fotografii naprawdę istniały? Co jest bajką, a co prawdą? Co jest faktem, a co urojeniem? [opis z tyłu książki]

Jak tylko dowiedziałam się,że Ransom Riggs jest mężem Tahereh Mafi (autorki "Dotyku Julii",który ubóstwiam) nie mogłam w to uwierzyć.Książka stała już jakiś czas na mojej półce,ale jakoś tak nigdy nie mogłam na nią trafić ręką. Ale podjudzona tą informacją niemal od razu po nią sięgnęłam . Po pierwsze muszę wspomnieć o świetnym wyglądzie książki-ciemna oprawa graficzna i niepokojące zdjęcia sprawiały,że miło się ją trzyma w dłoni i patrzy na nią. Co do treści-może nie była ona powalająca,ale na pewno spędziłam z nią miłe chwile.

Kiedyś marzyłem o ucieczce przed zwykłym życiem, ale tak naprawdę moje życie nigdy nie było zwyczajne. Po prostu nie zauważałem jego niezwykłości.

Już na pierwszych stronach poznajemy dziadka Jacoba Portmana,człowieka wierzącego w nadprzyrodzone moce i demony. Od zawsze opowiadał małemu Jacobowi,swojemu wnuczkowi bajki o niezwykłych dzieciach w niezwykłym domu zawieszonym w czasie.Cóż,mi mama nie opowiadała na dobranoc-sama czytałam sobie bajki o kopciuszku,albo królewnie śnieżce,bo tak chciałam. Ale tutaj bajka nabrała innego wyrazu-miała w sobie ukryty przekaz , który Jacob miał zrozumieć w swoim czasie.Czyżby bajki naszego dzieciństwa też kiedyś miały się urzeczywistnić ?

I ruszyłem przed siebie kompletnie bez celu. Czasem trzeba po prostu wyjść na zewnątrz.

To co mnie najbardziej ujęło w książce to idealna spójność zdjęć z książkami . Mogłam obserwować  wydarzenia z książki uwiecznione na nieco strasznych i niepokojących fotografiach,które autor zdobywał na starych targach i rynkach,lub pożyczał od kolekcjonerów na użytek książki. Powiem,że chyba nie ma takiej drugiej książki,która zostałaby napisana przez autora,po tym jak zobaczył interesujące zdjęcia i dołączył je tym samym do swojej historii.To czyni książkę wyjątkową i niepowtarzalną.Co do treści-nie powiem,żeby jakoś specjalnie mnie wciągnęła ani sprawiła,że nie mogłam się na chwilę oderwać,ale mimo wszystko to dobra opowieść o tym,że pozory mylą,a za najzwyklejszymi rzeczami kryją się największe niezwykłości.

Jeżeli chodzi o postacie , to znajdziemy tu całą gamę ludzkich charakterów-od opiekuńczej dziewczynki o nadludzkiej sile do irytującego chłopca widzącego przyszłość.Cała fabuła opiera się na dziwnych dzieciach mieszkających w domku zawieszonym w czasie.Każde z nich na swój sposób przeżywa cały czas ten sam dzień w inny sposób.Bardzo polubiłam wszystkie postacie i zdarzyło mi się niekiedy zaśmiać.Koniec końców to dobra książka , lekka i niezobowiązująca do niezaprzestawania jej czytania ze względu na niezwykle wartką akcję.

Podsumowując,"Osobliwy dom pani Peregrine" to ciekawa historia okraszona niezwykłymi fotografiami,które przyprawiają o dreszcze.Nie mogę uwierzyć,że Ransom Riggs oraz Tahereh Mafi są parą-piszą w tak różny sposób i na tak różne tematy.Choć powiem,że w niektórych momentach widać wpływ Tahereh - tych, w których jest dużo emocjonalnych opisów . Ta książka dostarczy wam miłej opowieści i wrażeń po obejrzeniu zdjęć . Ja dobrze się przy niej bawiłam , odpoczęłam i poczułam się jak jedno z osobliwych dzieci-zapalczywy książkocholik.

7+/10