Już dziewięć lat minęło od wielkiej przygody Johna, Jacka i Charlesa w Archipelagu Snów i od mianowania ich Opiekunami Imaginarium Geographica. Teraz znowu spotykają się, by rozwiązać zagadkę porwań dzieci, a za wskazówkę mają tylko tajemniczą wiadomość, przyniesioną przez dziwną dziewczynkę ze sztucznymi skrzydłami: Krucjata się rozpoczęła.[opis z tyłu książki]
Od razu powiem,że opisane będą wszystkie części Imaginarium Geographica,gdyż zawsze dokańczam każdą serię książek.Nieco mniejsza ocena tej części jest spowodowana tym,że nieco więcej wątków się nie klei,a niektóre rzeczy do siebie nie pasują.Kontynuacja jest jednak dobrze poprowadzona,a postacie coraz ciekawsze. Książka zawiera wiele historycznych wydarzeń,oraz przekręca niektóre postaci oraz legendy (Ordo Maas jako Noe,Laura Klej jako młodszy odpowiednik Anioła Gabriela,Podziemie jako Chamenos Liber).Jest barwna w opisy i przygody,choć czasem jest tego zbyt dużo.Ale ogólnie rzecz biorąc jest dobrą lekturą,którą czyta się bardzo szybko.Ponadto,zaczyna się w końcu prawdziwa akcja,gdzie Smocze Statki znikają,przyjaciele przenoszą się do Podziemia,Wieża Czasu się kruszy,Cień Zimowego Króla powraca,a przyjaciel okazuje się wrogiem.
"Był to chłopiec,który nigdy nie dorósł,wciąż widział motyle w ćmach"
Wciąż fascynują mnie trzy główne postacie,które zachowują się jak porządni faceci.Owen wplótł też bardzo ciekawą postać Piotrusia Pana,jako tego,co opiekował się Zagubionymi Chłopcami.Kolejnym nowym bohaterem,który mnie urzekł (powinnam rzec bohaterką) jest Laura Klej.Jej charakter odpowiada mojemu.Nieco pyskata,pewna siebie i uwielbiająca przygody.Tak więc jeśli chodzi o ciekawość i zróżnicowanie osobowości,książka jest świetnym przykładem.
-"Nie zawsze potrafimy poradzić sobie ze strachem.A na pewno nie z bólem.Powraca jak natrętna mucha,która złożyła jaja w naszym umyśle"
Ukłon w stronę pana Jamesa za te słowa.Odnoszą się one do Jacka i jego ciągłego obwiniania się o śmierć przyjaciela.Ten wątek bardzo mnie ciekawi,gdyż w pierwszej części Jack był odważnym i gwałtownym człowiekiem,zaś po tym wydarzeniu stał się nadpobudliwy i nieco wyciszony.To pokazuje jak bardzo może nas zmienić czyjaś śmierć.(Dodam,iż Jack jest moją ulubioną postacią).W tej części jest też dużo opisów dzieci,ich wrażliwości i ich perspektywy na sprawy.Pokazuje to przemiana Jacka w dziecko,które nagle zapomniało o śmierci i problemach ,a zaczęło korzystać ze słońca.Otóż to,jak powiedział Charles:
"Dzieci i dorośli nie są tacy sami.Dzieci mają lepszy tok myślenia,nie doszukują się błędu w całym".
Podsumowując,można powiedzieć,że książka jest dobra i polecam ją każdemu.Nietypowe postaci wciąż zadziwiają,a Czarne Charaktery stają się coraz bardziej przebiegłe.Mi miło czytało się tą książkę,czasem nawet czytałam coś dwa razy upewniając się,że to naprawdę miało miejsce.Ta książka nie stoi w miejscu,jest pełna niezwykłych planów i niebezpiecznych przygód.Spodoba się miłośnikom Fantasy,jak i taki co lubią książki historyczne,gdyż znajdziemy tam opisy wydarzeń,które naprawdę miały miejsce.I dowiemy się też,dlaczego naprawdę wybuchła druga pierwsza wojna światowa...
7+/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz