#93 Czerwona Królowa - Victoria Aveyard

(Rysunek jest mojego autorstwa, jednakże nie mam nic przeciwko jego kopiowaniu i używaniu, pod warunkiem , że napiszesz skąd on pochodzi.)

– Mare Molly Barrow, urodzona siedemnastego listopada 302 roku Nowej Ery, córka Daniela i Ruth Barrowów – recytuje z pamięci Tyberiasz, streszczając moje życie. – Nie masz zawodu i w dniu następnych urodzin masz wstąpić do wojska. Chodzisz do szkoły nieregularnie, osiągasz słabe wyniki i masz na swoim koncie wykroczenia, za które w większości miast trafiłabyś do więzienia. Kradzieże, przemyt, stawianie oporu podczas aresztowania to zaledwie początek listy. Ogólnie rzecz biorąc, jesteś biedna, nieokrzesana, niemoralna, mało inteligentna, zgorzkniała, uparta i przynosisz hańbę swojej wiosce i królestwu. […]

– A mimo to jest w tobie coś więcej. – Król wstaje, ja zaś przyglądam się z bliska jego koronie. Jej końce są nieprzeciętnie ostre. Jak sztylety. – Coś, czego nie mogę pojąć. Jesteś jednocześnie Czerwoną i Srebrną. Ta osobliwość pociąga za sobą potworne konsekwencje, których nie jesteś w stanie zrozumieć. Co zatem mam z tobą począć?

Ta książka niemalże od razu po jej wydaniu zrobiła wokół siebie sporo szumu. Dużo było go wokół okładki , która faktycznie jest świetnie zaprojektowania ( oko ucznia szkoły plastycznej cieszą takie małe drobiazgi ) jak i sama treść zapowiadająca kawał dobrej literatury. Gdy więc "Czerwona Królowa" dostała się w moje ręce pojawił się we mnie książkowy entuzjazm. Zaczęłam ją z uśmiechem na twarzy , który niestety nieco zrzedł podczas jej lektury. Oczywiście - przyjemnie się ją czytało - ale spodziewałam się czegoś więcej. Jak na dla mnie jest to mniej lub bardziej udana wbicia się w świat młodzieży.

Zacznijmy od początku , czyli od samego pomysłu na książkę . Zauważyliście , że od jakiegoś czasu autorzy odeszli od dystopii na rzecz fantastyki , której nagle coraz więcej na rynku wydawniczym ? "Szklany Tron" , "Królowa Tearlingu" itd. Victoria Aveyard też postanowiła porwać się na tę tematykę i w moim odczuciu poradziła sobie z nią tak w 70%. Największą wadą była powoli , i to bardzo powoli rozwijająca się akcja , której za dużo tam nie było. A gdy już się pojawiała to gnała na łeb na szyję , choć już wolałam te momenty od ciągnących się opisów chodzenia po zamku. Po zakończeniu miałam wrażenie , że gdyby przedzielić "Czerwoną Królową" w połowie , to ta pierwsza byłaby mocno wskazana do poprawki , za to ta druga mogłaby stworzyć dobrą książkę.

W książkę ogólnie osadzoną w okrawającym o średniowiecze świecie wpleciono kilka wątków nowoczesnych - jak prąd czy nawet żarówki. Uważam , że to też dało nieco oryginalności i awangardowości "Czerwonej Królowej". Dało to takiego dziwnego poczucia nienormalności - Jak to ? W fantastyku kartki na prąd i żarówki? - które pozwalało niekiedy oderwać się od monotonności niektórych rozdziałów. Mi się to bardzo spodobało , widać , że Victoria Aveyard przemyślała te dziwne połączenie.

Prawda się nie liczy. Liczy się tylko to, w co wierzą ludzie.

Postacie. Cóż , tu sprawy mają się ciupkę lepiej od realizacji zamysłu . Mare nie jest typem "cichej myszki" i to mi się bardzo podobało. Odważna złodziejka , czerwona , która nie powinna posiadać daru , który posiada nadała książce ciekawej barwy. To mocna bohaterka , na której skupiła się autorka z pozytywnym skutkiem. Świetnie też wykreowała jej rodzinę oraz historię braci Mare. Jeżeli chodzi o postacie męskie , które także odgrywały tu ważną rolę książąt , między którymi trudno jest wybrać Mare - nie ma tragedii. Nie przedstawiają dwóch idealnych Adonisów i to się ceni w czasach , gdzie jesteśmy zasypani literaturą z mdłymi dziewczynkami zakochanymi po uszy w pięknych i wyidealizowanych łobuzach , którzy dziwnym trafem dostrzegają je w tłumie. O nie ! Pod tym względem "Czerwona Królowa" została świetnie zrealizowana. Wątek miłosny został tu opisany pobieżnie , najwyżej na 10 stronach w całej książce.

Powstaniemy. Czerwoni niczym świt.

Koncepcja książki ogółem jest dobra. Garnek z fantastyką , kropla romansu i szczypta wojny. Choć nie jest to pierwszorzędna lektura zaliczająca się do fenomenalnych dzieł. Czyta się to z lekką dozą przewidywalności i monotonności i dopiero pod koniec dostajemy porządną dawkę dobrze napisanej akcji. Nie jest to porażka , ale też niespecjalnie wybitny debiut. Oczywiście , czekam na kolejną część choć nie z utęsknieniem. Ale okładka piękna - stoi u mnie na półce przodem :) . Specjalnie źle się nie czułam podczas jej czytania , więc nie żałuję , choć pewien niedosyt mnie mierzi.

Podsumowując , "Czerwona Królowa" to nie jest może tak powalająca lektura na jaką się zapowiadała , ale na pewno warto ją przeczytać , gdyż postacie rekompensują nieco złe osadzenie w fabule. Mare zasługuje na poświęcenie jej chwili uwagi w wolnej chwili , gdy akurat nie ma nic konkretnego pod ręką lub , gdy chcecie odpocząć od mocnych wrażeń po jakiejś książce. W ogólnym rozrachunku nie jest to lektura na plus , choć za wiele mega zwrotów akcji nie znajdziecie w niej gdzieś do połowy. Mimo to polecam !

★★★★★★

Tytuł Oryginału-Red Queen

Liczba Stron-488

Gatunek - Fantastyka